Τα τελευταία χρόνια έχει επικρατήσει η άποψη σε ένα μεγάλο ποσοστό γονέων, πως μόνο εφόσον το παιδί ξεκινήσει από πολύ μικρή ηλικία την εντατική ενασχόληση του με ένα άθλημα, θα αποκτήσει πλεονέκτημα έναντι άλλων παιδιών της ηλικίας του και θα είναι πιο μπροστά στο θέμα της εξειδίκευσης στις βασικές δεξιότητες του αθλήματος.

Αυτή η άποψη είναι εσφαλμένη ως προς τις αρχές της κινητικής εξέλιξης και της ψυχολογίας του παιδιού. Έχει αποδειχθεί  ότι η έντονη προπόνηση σε ένα άθλημα θα πρέπει να καθυστερεί μέχρι τα πρώτα στάδια της εφηβείας για λόγους φυσιολογικής και ψυχολογικής υγείας.

Στην προσπάθεια τους, λοιπόν, αρκετοί γονείς να εξειδικεύσουν από πολύ μικρή ηλικία σε ένα άθλημα το παιδί τους, το προτρέπουν στην υπερβολική ενασχόληση του με αυτό. Αυτή η πρακτική οδηγεί το παιδί σε συναισθηματική κόπωση και μείωση της ευεξίας που μοιραία θα οδηγήσει σε μείωση της απόδοσης του. Αποτέλεσμα της διαδικασίας αυτής είναι η ψυχική και η σωματική εξουθένωση του αθλητή-παιδιού, η οποία συνδέεται σε μεγάλο βαθμό με την πρόωρη εγκατάλειψη του αθλητισμού από έναν μεγάλο αριθμό παιδιών.

Επομένως, η εξωτερική παρακίνηση από τους γονείς είναι πολύ σημαντική για την παραμονή ή εγκατάλειψη των αθλητικών δραστηριοτήτων. Είναι πολύ σημαντικό οι γονείς να δημιουργήσουν μαζί με τους προπονητές ένα ευχάριστο κλίμα εξάσκησης, επιβράβευσης και επίτευξης εφικτών στόχων από όλα τα παιδιά με απώτερο σκοπό να αυξήσουν την συνολική τους ικανοποίηση από τις αθλητικές δραστηριότητες.

Ας δοθεί, λοιπόν, η δυνατότητα στα παιδιά να παίξουν…

Coach Θάνος Οικονομίδης